Öfgar i náttúru og dýravernd.

Ég horfi um daginn á frétta skýringarþátt varðandi antilópur og aðra dýrastofna sem er nánast búið að útrýma í upprunalandi sínu í Afríku og eru nokkur hundruð þessa dýra eftir þar og fer ört fækkandi og það er nánast útséð um að þeir nái sér á strik aftur í friðlandinu sem þeim er ætlað og verða sennilega útdauð eftir nokkur ár.

En fyrir nokkrum áratugum fengu bændur í USA dýr af þessum stofnum frá dýragörðum og hleyptu á landið sitt sem er víðáttumikið og uxu stofnarnir hratt þar og á nokkrum árum komust þeir yfir þúsund dýr og í dag eru tugþúsundir þessara dýra á svæðinu,bændur hlúðu að dýrunum og stuðluðu að vexti stofnana vel og dyggilega og eftir því sem dýrunum fjölgaði óx þörfin á að grisja stofnana með því að fella ákveðið magn á ári.

Á skömmum tíma varð þetta vinsæl veiði og líkt og verðið á hreindýrum hefur þróast hérlendis og afkoma bændanna batnaði svo mjög að margir þeirra lifa af þessu góðu lífi í dag og gæta þess vandlega að ekki sé tekið of mikið,þannig að stofninn geti vaxið og stækkað og eins til að halda verðinu á skotleyfi í sem hæstum hæðum,þannig að þarna eru stofnar sem eru að deyja út í heimahögum að dafna og þrífast og fjölga sér,bændur að afla sér tekna og veiðimenn að svala veiðþrá sinni,og komið er í veg fyrir útdauða tegundanna og möguleikar á að koma þeim til í Afríku aftur.

En núna er þessu lokið,náttúruverndarsamtök í USA hafa náð því fram að bannað sé að rækta,veiða eða ala þessi dýr í öðru landi en upprunnalandi,og það þrátt fyrir að dýrin séu í útrýmingarhættu í sínu upprunalega umhverfi.

Formaður þessara Náttúru og dýraverndunarsamtaka sagði aðspurð í þessum þætti að það væri samdóma álit hennar fólks að það væri betra að dýrin dæju út en að þau séu veidd í öðru landi,breytti þá engu hversu vel hefði tekist til með að fjölga dýrunum í nýjum heimkynnum og áætlun um að nota þau til að koma í veg fyrir útdauða í heimalandi þeirra,sem sagt betra að gera þau útdauð en að veiða þau og rækta annarstaðar.

Fyrir ekki mörgum árum kom formaður dýraverndunarfélagsins hér í borg óttans í sjónvarpsfréttir og var þar verið að fjalla um að kanínur væru að útrýma Lunda í Sæfelli í Vestmannaeyjum,með því að grafa sig ínn í lundaholurnar og leggja þær undir sig og valda með því truflun á stofninum og varpi og við þær aðstæður hverfur lundinn á því svæði.

Formanninum fannst þetta ekki mikið mál þó að litlu sætu kanínurnar væru að koma sér fyrir í fallegum brekkunum og þó að lundanum fækkaði þá skipti það engu máli því það væri nóg til af honum og gerði lítið til þó hann hyrfi.

Á Hornströndum er refurinn búinn að ná sér svo vel á strik að má segj að um ofjölgun sé að ræða og sækir hann bæði lengra og dýpra í björgin eftir æti og leggst meir og meir á búfénað  og fugla sem verpa á melum og mýrum.

Ekkert er gert til að grisja stofnin og náttúruverndarsinnum finnst þetta eðlilegt og bara fallegt að sjá skolla koma óhræddann nánast heim í byggðir til að ná sér í æti.

Ég veit ekki um hvað öðrum finnst en mér finnst þetta fáráðnleg og umhugsunarverð aðferðarfræði fólks sem vill hafa allt svo náttúrulegt og fínt úti á landi þau skipti sem þau skreppa í frí hérlendis,en skeyta engu um afdrif þeirra sem fyrir verða.ég ætla svo sannarlega að vona að svona öfgar nái ekki að festa sig í sessi hérlendis.   

Af beitarmálum sauðfjár og manna.

Ég hef undnfarið ekki geta varist þeirri hugsun að margt sé líkt með sauðkindinni og mannfólkinu og æfiferil,hvori tveggja eru hjarðdýr og þó að maðurinn sé talin æðri í fæðukeðjunni er hegðan hans um margt lík kindanna.

Á vorinn fæðist lambið og elst upp við hlið móður sinnar,en hefur litla sem enga viðkynningu af föðrurnum,sem áður var notaður í bókstaflegri merkingu við að geta lömb með ánnum þó svo að stór hluti þeirra sé sæddur með röri og sæðið fengið á til þess gerðum sæðisbönkum,sama þróun er að eiga sér stað í auknum mæli meðal mannfólksins,í flestum tilvikum eru svokallaðar forystuær sem hinar kindurnar fylgja,misjafnlega viljugar þó,hjá manninum eru sambærileg heiti stjórnmálamenn og sitt sýnist hverjum um ágæti þeirra.

Ærin venur lambið snemma á að matast á grasi og öðrum gróðri og sækjast þær mikið í að éta á bönnuðum svæðum,sama á við um mannin þó að í óeiginlegri merkingu sé,en ungviðið er fljótt að læra að draga athyglina frá sér með því að benda á galla annara og fer á beit í mannorði viðkomandi,þessi beit verður markvissari með árunum og oft gangnleg við að koma sér áfram í lífinu,líkt og lambið sem er fljótt að læra að grasið á einum stað er betra en á öðrum.

Reglega leggst kindin á meltuna og jórtrar á því sem hún þegar hefur sett í sig til að ná fullri nýtingu á matnum,á meðan mannfólkið hamast á sömu vömminni hjá einstaklingnum og jórtar þá á mannorðinu aftur og aftur.

Kindurnar færa sig um set eftir beitargæðum á meðan mannfólkið færir sig til á mannorðsbeitinni og snýr sér að öðrum einstaklingum og áhugamálum.

Svo á haustin er sauðum safnað saman til vetrardvalar og slátrunnar,hjá mannfólkinu má likja þessu við að á hverjum tíma er eitthverstaðar verið að etja ungu fólki í stríð og þar er mikil slátrun í gangi með hinum ýmsustu aðferðum og tólum,en þar er eitt ólíkt með sauðfénu að herirnir eru sendir af stað með blesssun trúarleiðtoga,sem blessa vopn og menn,sambærilegur aðili í sláturhúsi kindarinnar er Dýralæknirinn sem verður að viðurkenna aðferðir og vopn.

Að lokinni slátrun eru þær rollur sem sluppu við þennann leiðangur settar á hið besta fáanlega fóður og það er vakað yfir því að ekkert vanti,og hin venjulega hringrás heldur áfram,getnaður með gömlu aðferðinni eða nýju,friður og ró yfir veturinn og svo kemur vorið og sauðburinn hefst.

Hjá mann fólkinu er sambærilegt að loknu stríði er allt gert til þess að bæta mannlífið og efla þess dáð og best fáanlega fóður og menntun ásamt ummönnun,ekkert er of gott eða mikið og svo kemur ný kynslóð og hringurinn hefst að nýju.  

Nöturleg samlíking og langt sótt,en ef grant er skoðað,hvað þá  

Svartfugla og Lundaveiðar.

Frá barnæsku hefur mér alltaf hlakkað til þegar vorið kemur og fuglinn sest upp í björgin,þá eitthvern vegin var veturinn búinn og loftið fylltist af fuglaklið og björgin lifnuðu við,líkt og bergrisar af vetrarblundi og allt iðaði af lífi,vertíðinni lokið og menn konur og börn litu upp frá amstri hversdagsins og undirbúningur alskyns útiveru og samkomum hófst.

Í lífi eyjamanna hófst mjög svo sérstakur tími,fjallamenn tóku að huga að vaðnum og varpi og úteyjarfélögin að gera skálana klára og laga það sem skemmst hafði um veturinn,því nú leið að eggjatöku og bjargsigi og svo fóru að sjást trillur og bátar stefna í átt að Súlnaskeri,Suðurey,Bjarnarey og öllum hinum,menn sáust í brekkum Dalfells á leið í Blátind og í víkini við Ystaklett.

Og svo komu þeir aftur angandi af fugladriti og Fýlsælu og gallinn útataður,sem sagt þeir ylmuðu af vori og fjöllum,í farteski þeirra voru stampar og kistur fullar af eggjum og næstu vikur var mikið um að svartfuglegg væru á matborðinu og sitt sýndist hverjum um hvernig þau brögðuðust best,fersk eða smá stropuð,linsoðin eða harð,en allir voru sammála um að þetta væri ómissandi matur á vorin.

Stundum kostuð þessar ferðir meira en til stóð að greiða og sumir með lífi sínu,aðrir slösuðust eftir fall eða í sigi,faðir minn greiddi sitt verð með lífi sínu í Súlnaskeri vorið 1958.Þessi slys drógu þó ekki úr mönnum kjarkinn við bjögin og voru sumir afburðafimir við klifur og sig,í bók Eldeyjar-Hjalta er þessu gerð góð skil.

Eftir eggjatímann kom smá hlé fram í miðjan júní og þá var farið í björgin að háfa bjargfuglinn og þá hófs nýr kafli í lífi bjargveiðimanna,þeir sem áttu þess kost að fara í úteyjarnar,lágu við í skálunum yfir helgi eða viku jafnvel vikum saman og það er mjög sérstakt samfélag,vindur og flug var stúterað mjög náið og spáð í hvar væri best að sitja við og helst væri von á flugi til veiða,þetta samfélag byggði á aldargömlum hefðum og venjum og ungir lærðu af gömlum og kynslóðarbil þekktust ekki í þessu samfélagi.

Misjafnt var hversu vel gekk að veiða og sumir lægnari en aðrir og veiddu meira,sama var í gangi á heimalandinu og almenningum,menn sættu lagi og fóru í klettinn eða út í tind eða Höfða,þessum setum við veiðarnar fygldi leiður gestur sem er lúsin og þó svo maður næði að tína af sér megnið var ansi oft sem hún komst í að sjúga og gróf sig undir húðina og fitnaði vel,var ýmsum ráðum beitt til að ná henni burt,því ekki mátti slíta hana af og víst er um það að mörg sárin eftir hana urðu ljót og átti það til að hlaupa sýking í sárin.

Ég hélt lengi vel að þetta væri bara stundað í eyjum en með tímanum komst ég að því að þetta var stundað um allt land þar sem svartfuglinn settist upp og hefðir og venjur með svipuðu sniði allstaðar og var það talið mjög svo til hlunnindaaukningar ef bjargveiði fygldi jörðum og hefur þetta verið stundað frá landnámi og á tímum skipt sköpum um lífsafkomu fólks.

Eitt var þó öðru fremur sem leiddi af þessum veiðum og það var að bjargveiðimenn voru mjög svo meðvitaðir um afkomu og aðstæður fugla og lærðu fljótt að um veiðarnar gilti sama lögmál og ofbeit,því fygldi afkomubrestur og fækkun í björgum.

Eyjamenn tóku eftir fækkun í lundastofni og brugðust við með að takmarka veiðar sínar og stytta veiðitíma,fyrir nokkrum árum og í ljós kom að æti fuglsins"sílið" var að miklu leiti horfið og fuglinn svelti,og á endanum stöðvuðu þeir alfarið veiðar og er það stopp enn í gildi,þessa ákvörðun tóku þeir án samráðs við Umhverfisstofnun eða eftirlitsaðila,það kom svo í ljós að þó svo fugli fækkaði í björgum á hluta landsins jafnvel fjölgaði honum annarstaðar og það verulega á sumum stöðum.

Þá allt í einu kemur tilkynning um það frá SS og Umhverfistofnun að til standi að leggja á algjört veiðibann í 5 ár,þetta kom eins og þruma úr heiðskíru lofti,engin samráð,enginn fyrirvari bara bann.

Blaðamaður Bændablaðsins sendi fyrirspurnir til ráðuneytisins og Umhvefisstofnunar um rannsóknir á stofnstærðum,afkomurannsóknir,talningar,eggjatöku og fæðurannsóknir og með eftirgangsmunum fékkst á endanum svar,löngu eftir að lögbundin svartími var liðin.

Svarið var í hæðsta máta undarleg og skrítið,,,Engar rannsóknir,engar á fæðuframboði,engar á stofnstær,engar á afkomu eða náttúrulegum afföllum,engar rannsóknir um áhrif af aukinni stofnstærð á tófuni eða því sem hún tekur,engar talningar á eggjatöku eða varpi,sem sagt akkurat engar rannsóknir af neinu tagi né heldur heimildasöfnun um nýtingu þessara hlunninda fyrir veiðirétthafa eða bænda.

Hver skyldi þá vera grunnurinn að banninu,,,, jú Huglægt mat starfsmanna Umhverfisstofnunar.

Engar rannsóknir af neinu tagi,heldur huglægt mat starfsmanns á skrifstofu.

Ég veit ekki um aðra en þetta er eitthvað það arfavitlausasta sem ég hef heyrt og ég vildi óska þess að þetta kæmi mér á óvart,en nei það má eiginlega segja að þetta sé gegnumgangandi grunnur fyrir ýmsum ákvörðunum SS og stofnunarinnar og saman halda þau sínu striki þrátt fyrir að fá á sig dóma fyrir valdníðslu og illa grundaðar ákvarðanir.Ég mun svo sannarlega nota atkvæði mitt til að koma í veg fyrir að þessir og líkir öfgasinnar komist í ríkistjórn aftur og get ekki beðið eftir að þeirra tíma ljúki á þingi alfarið. 

Laugarvegurinn komin í svaðið.

Í gærkveldi var ég að ræða við mannesku sem hefur mikið yndi af göngum um hálendið og stundar þær við öll tækifæri,henni var mikið niðri fyrir því að í sumar gekk hún svokallaðann Laugarveg,en það er gönguleið frá Landmannalaugum niður í Þórsmörk,og átti hún varla til orð að lýsa ástandinu,gönguleiðin orðin niðurtroðin og fjölmargir farið upp úr slóðanum vegna bleytu og drullu og við það myndast það sem kalla mætti utanvegaslóðar og troðast þeir ört niður vegna mikilla fjölgunar á göngufólki.

Í leysingum safnast vatn í þessa slóða og rennur svo fram með tilheyrandi gróðurrofi og umhverfisspjöllum,þetta ástand vesnar með hverju ári og meira og meira skemmist af umhverfinu.

Annað sem henni fannst miður var umgengnin meðfram slóðanum,þar gaf á að líta mannaskít og hunda bak við hóla og steina,ásamt hlutum þeim er konur nota er þær hafa tíðir,eins og sagt var við mig í símanum þá fannst viðmælanda mínum ekki tiltöku mál ef afurðirnar hefðu verið urðaðar,en meðfram allri leiðinni þar sem skjól var að finna voru þessar afurðir ásamt þerriblöðum liggjandiá jörðini,hundur viðkomandi fór eins og hundum er títt að snuðra á leiðinni og kom aftur útataður í þessum afurðum og eftir eins mikla hreinsun og hægt var að framkvæma á staðnum,þá ilmaði hann vel og sterkt það sem eftir var af leiðinni,hundinum eflaust til mikillar ánægju,en ekki samferðafólki.

Gangan hófst í Landmannalaugum og eins og títt er með landann var farið til fjalla á föstudagskvöldi og inn í Laugar var komið um 21,30 og þar slegið upp tjaldi og farið að gera sig klár til að matast og elda mat fyrir börnin og kunnigja sem með var í för,en hann hafði það hlutverk að trússa farangur og annast börnin þessa 3 daga sem ferðin átti að standa,eftir matin sátu þau og fengu sér kaffi skoðuðu kort og spjölluðu saman,en þar sem 3 daga ganga var framundan var áfengi ekki á boðstólunum,um kl 22,45 kom bálreiður erlendur túristi og las þeim tónin á móðurmáli sínu og skildu þau ekki baun í hvað hann var að segja,en sáu að hann var ekki að blessa þau í kristni,eftir smá stund hvarf þessi náungi á braut og snéri aftur að vörmu spori með konu sem merkt var með barmmerki Íslenskra Leiðsögumanna,hún talaði sæmilega Íslensku en boðskapur hennar og þýðing á orðaflaumi erlends var ekki blessun heldur bölvun og skammir fyrir ónæði og truflun ásamt hótunum um að meira yrði að gert ef landinn hætti ekki þessu skvaldir og kæmi sér í svefnpokana og til að stytta málið þá var það sá kostur sem Landinn tók óhress með nágrannan og var komin ró á tjaldið korteri seinna.
Morgunin eftir um kl 05,30 vaknaði familían við hávært skvaldur og pottaglamur,var þar kominn erlendur og kompaný að tygja sig af stað og af því að Leiðsögukonan var þar á meðal gerði viðmælandi minn athugasemdir um ónæði og svefntruflanir sem af þessu stafaði og fékk þau svör að þetta væri venjulegur fótaferðtími í heimalandi erlends og félaga og ef landinn væri eitthvað óhress með það gæti hann bara komið sér eitthvað í burtu.

Fjölskyldan fór þá að taka saman og koma sér af stað enda svefnfriður ekki í boði og lagði hún af stað c 1 tíma seinna en erlendur,fljótlega dró þó saman með þeim og voru hóparnir nokkuð samferða þó með góðri fjarlæg á milli sín og gekk svo í Hrafntinnusker ,voru hjónin þó á undann,í skerinu var skálinn fullbókaður og urðu þau að tjalda og byrjuðu þau á því,þá kom skálavörðurinn og benti þeim á að svæði sem þau völdu væri frátekið og var það fyrir erlend og co svo þau urðu að færa sig á töluvert verri stað,en staðráðin í að láta þetta ekki eyðileggja ferðina gerðu þau sem beðið var um og komu sér fyrir og gerðu klárt fyrir nóttina,framan af nóttu var frekar ónæðisamt vegna veðurs en lægði er leið á og kyrrð komst á,kl 05,30 byrjaði skvaldri og glamrið og umgengnin og mitt fólk lagði verulega illa sofið og pirrað af stað í gönguna,sama sagan endutók sig þann daginn og deginum áður og núna var gengið niður í Emstrur,skálinn fullur tjaldsvæði frátekið fyrir erlend og ræs kl 05,30 morgunin eftir.
Þá var gengið í Húsadal í Þórsmörk og hugsaði mitt fólk sér gott til glóðarinnar að ná húsi þar og sofa vel.en nei svoleiðis átti það ekki að ganga allt fullt og ekkert pláss,svo áfram var haldið í Langadal og þar fengu þau inni og komu sér vel fyrir og hlakkað mikið til að fá góðan svefn,en nei aldeilis ekki birtist ekki erlendur og fylgdarlið og er þeim vísað til í sama herbergi og landinn,en hugsuðu hjónin þeir fara sennilega snemma í háttinn svo þetta verður í lagi.
En svo létt sluppu þau ekki,samferðafólkið fór að elda og gera sér kaffi og nú komu á borðið áfengisflöskur af hinu ýmsasta slagi og núna var skaldrað og snætt og haldnar ræður,endaði þetta með að skálavörðurinn kom inn og sussaði á liðið,það virkaði í 3 sinn er vörðurinn kom verulega pirraður,kl 05,30 morgunin eftir byrjaði dansinn aftur og í þetta sinn ákváðu hjónin í samráði við kunningjann að koma sér burtu og það hið snarasta,börnin og farangurinn drifinn út í bíl,snarast yfir Krossánna og út úr mörkinn með hraði og ekki stoppað fyrr en við Seljarlandsfoss til að nýta postulínið,á leiðinni í bæinn urðu þau að stoppa á Hellu og koma sér fyrir á bílastæðinu og halla sér vegna þreytu.Og vegna fyrrnefndrar angann af hvutta,þá var hann settur í taum og komið trygglega fyrir undir bíl,sem varð til þess að þau voru ræst eftir c 15 mín af góðhjörtuðum dýravini sem fannst illa farið með skepnuna,svo heim var ekið og sofið og sofið.
Niðurstaða hjónana eftir ferðina,þaaaað verður verulega langt þar til þau fara þessa leið aftur og þau munu forðast öll þau svæði sem erlendur og co sækja á sumrin á Íslandi.

Í alvöru sjá menn ekki hvernig Laugarnar og umhverfi ásamt fjölmörgum öðrum stöðum eru farin að láta verulega á sjá eftir hundruð þúsunda túrhesta og það versnar með hverju ári,Hvernig verða önnur svæði sem núna eru að mestu farið um í ákveðnum aksturslóðum,sem á að loka,en í staðinn á að byggja skála og slóða að þeim og ef viltustu vonir ganga eftir,selja gönguferðir fyrir miljarða um svæðin sem fljótt munu drappast niður í mannaafurðir og niðurgrafna slóða eftir misjafna ferðamenn og fæla landann frá.

En nei það er allt okkur jeppamönnum að kenna,þó svo að í áratugi höfum við ferðast um þessi svæði og markvist gengið í uppgræðslu og lagfæringar ásamt því að koma stanslaust á framfæri viðvörunum um að aka ekki utanvega eða valda skemmdum á landinu.

En nei við erum hinir óhreinu og nátengdir þeim svarta í neðribyggðum,á meðan hinir hjartahreinu á gönguskónum og SS þóknanlegir,fótum troða landið með velþóknu umhverfisstofnunar og SS og það í bókstaflegri merkingu.

Ráðherra umhverfismála fór með ósannindi

Frá landnámi hafa verið í gildi reglur um tjöldun og hafa þær verið á þann veg að öllum sé heimilt að tjalda eða hafa náttstað til 3 nátta utan alfaraleiða án sérstaks leyfis frá landeiganda,og á fundi á alþingi var SS spurð út í þetta atriði innann VJG og spyrjandinn var þingmaður frá Akueyri.
Spurt var hvernig verði með tjöldun innann garðsins,SS svaraði því til að það væri óbreytt frá því sem verið hefði og ekki væri ætlunin að breyta því.
Því næst staðfestir SS reglugerð um tjöldun sem er þvert á svarið og það sem venja hafði verið.
Reglugerðin er hér að neðan.

Reglur um tjöldun
Innan þjóðgarðsins ber gestum að nota skipulögð tjaldsvæði fyrir tjöld, tjaldvagna, fellihýsi, hjólhýsi og húsbíla. Fjarri skipulögðum tjaldsvæðum er fólki sem ferðast fótgangandi með allan farangur sinn þó heimilt að tjalda hefðbundnum göngutjöldum til einnar nætur. Hópar göngumanna þar sem eru 10 tjöld eða fleiri þurfa þó leyfi þjóðgarðsvarðar. Við tjöldun utan skipulagðra tjaldsvæða skal gæta þess að valda ekki skemmdum á vettvangi og jafnframt skal bera allt sorp til byggða.

Göngumenn eru beðnir að hafa í huga að óheimilt er að tjalda á eftirtöldum svæðum:

Í Jökulsárgljúfrum utan skipulagðra tjaldsvæða
Að sumarlagi á svæði sem nýtur sérstakrar verndar í Öskju
Á láglendi á Hoffellssvæði og Heinabergssvæði
Á Skaftafellsheiði og í nágrenni Kristínartinda, einnig í Morsárdal og Bæjarstaðaskógi. Í mynni Kjósar í Morsárdal er þó heimilt að tjalda göngutjöldum að fengnu leyfi þjóðgarðsvarðar.

Samkvæmt þessu þá má ég ekki ferðast eins og ég hef gert í áratugi,það er að sofa í bílnum,þar sem ég er staddur í það og það sinnið og ef ég legg bílnum á stæði við skála er mér gert að greiða allt að 1200kr fyrir að fá að sofa í honum og það án þess að ég nýti eða þyggi nokkra þjónustu í eða við skála.
Ég er með allt sem ég þarf í jeppanum og hvorki með tjald,eða vagn af neinu tagi,né heldur sérbúinn bíl.

Spurningin til ráðherra og svar hennar kom fram í sjónvarpsfréttum,þarna fer SS hreinlega með rangt mál vísvitandi og þarna kristallast öll aðferðafræðin sem viðhöfð hefur verið í sambandi við þessi mál,hreinlega fara með rangt mál ef það hentar betur.

Fyrir nokkrum árum sóttist ég eftir að leyfi fyrir því að gista á ákveðnum stað í 3 nætur og nýta til að fara í myndatökur út frá honum,ætlaði ég að gista í skipbrotsmannaskýli sem hafði verið gert upp,meiningin var að komast á staðinn með ferðaaðila sem sá um ferðir þangað og fara með honum til baka 3 dögum seinna,ég talaði fyrst við þann aðila sem vísaði mér á að tala við Þjóðgarðsvörðinn sem hafði yfirráð á svæðinu.
Ég leitaði til hans með erindi mitt og hann tók mjög vel í málaleitun mína og taldi ekkert vera því til fyrirstöðu að láta þetta eftir mér,en hann sagði að foræðið þarna á þessum stað væri komið til Umhverfistofnunar og hann yrði að ræða þetta við þá aðila,en hann endurtók að hann sæi engin vankvæði á að láta þetta ganga upp.
Nokkrum dögum seinn hafði hann samband við mig og var hann ekki sáttur,svarið sem hann fékk frá stofnunni var þvert nei,ástæðan jú þetta var ekki hefðbundið gistisvæði og ekki samkvæmt venju(sem er rugl,þetta skýli er notað árlega og oft á ári er nytjarétthafar fara á staðinn til ýmisa verka).
Þjóðgarðsvörðurinn sagði við mig "það er eins og þeir hjá umhverfisstofnun séu í engu jarðsambandi og hreinlega viti ekkert hvað þeir eru að fjalla um".
Lok samtalsins og endir á erindi mínu ætla ég ekki að segja frá né heldur staðsettningu eða þjóðgarðs.
En þetta kom mér ekki á óvart,því nokkru fyrr hafði ég sent erindi með spurningu hvort mér væri ekki heimilt að tína ber í poka eða dollu innann þjóðgarðs,svarið var 30bls úrdáttur úr reglugerð og stutt svar þar sem mér var alfarið neitað um að tína ber nema setja þau beint upp í mig,allt annað var stranglega bannað,það er sennilega óþarft að segja það,en mér er rennislétt sama um þetta bann og tíni ber sem aldrei fyrr innan garðsins og set í dollur og kyrnur og svei mér þá ef þau bragðast ekki betur svoleiðis þegar heim er komið.

Hugsunarlaus friðun og yfirgangur öfgaverndunnarsinna.

Æðarbóndi nokkur sem var mikið í umræðunni fyrir nokkrum árum,fór ekki fögrum orðum um það sem hann kallaði "umhverfishryðuverkamenn" og vandaði hann þeim ekki kveðjurnar,sagði þá vilja friða allt og alla nema mennina,refur og minkur ásamt vagfugli væru að eyða varpi og leggjast á búfé sem aldrei fyrr og þetta lið fyrir sunnann kæmi í stutt ferðalög vestur til að njóta náttúrunnar og berðust eins og ljón fyrir alfriðun,en þess á milli þyrftu heimamenn að bera skaðann sem af hlytist.
Hornstrandir hafa verið alfriðaðar i þó nokkur ár og er þar eingöngu ætlast til að gangandi fari um landið,um þetta hefur verið almenn sátt,en fyrir bragðið er útilokað fyrir þúsundir manna og kvenna að ferðast um svæðið vegna fötlunar af einu eða öðru tagi,friðunin hefur leitt af sér að skolli og minkur sækja meira og meira i bjargfuglinn og samkv staðkunnugum eru heilu bjargfuglabyggðirnar að hverfa vegna þessa.en vegna hugsunarlausar friðunar á varginum eru Hornstrandir orðnar útungunarstöð og núna er hætt að greiða almennilega fyrir útrýmingu vargsins og afleiðingar þess sjást stað um allt land og sást berlega á myndum sem hafa verið að berast af niðurfenntu sauðfé.
Heimamenn þurfa sem fyrr að bera skaðann vegna draumóra friðunarsinna sem er rennislétt sama um afkomu eða aðgengi þúsunda manna að landinu.
Núna eru harðar deilur um Vatnajökulsþjóðgarð og snúast þær um þetta sama,öfgasinnar vilja loka sem allra stærstum hluta þess og friða alfarið sér í hag,mótmæli yfir þúsund mans gegn þess ofríki eru hunsuð og núna stefnir í að allir sem ekki geta lagt á sig krefjandi göngu,fái aldrei tækifæri til að sjá þessi svæði,Vonarskarðsleið og Vikrafellsleið,nánast öll útivistar samtök nema eitt hafa vilja semja og leita leiða til sátta um ferðir og ferðalög um landið okkar,öll nema eitt,stjórnarmenn þess hafa tryggt sér einokunaraðstöðu á þessum svæðum og eiga jafnvel að fá að byggja fl skála á svæðunum,þó að öðrum sé það alfarið bannað,skálaverðir eiga að hluta til að vera á launum sem þjóðgarðsverðir og sjá um eftirlit og kærur.
Lög sem frá landnámi hafa tryggt íslendingum frjálsa för um landið og rétt til tjöldunar afnumin,lög sem hafa verið í gildi frá fyrstu lagasettningu og eru skráð í Jónsbók og hafa gilt fram til okkar daga,með breytingum þó.
vikrafellsleið á loka vegna óljós hugtaks,sem fyrst var "ósnortin náttúra" núna er hugtakið "lítt eða ósnortið" og er sótt í óljósa löggjöf erlendis frá.Engar gróðurrannsóknir hafa farið fram á svæðinu og leiðin er um örfoka land,en skálverðir í Dreka hafa barist hart fyrir því að loka þessari leið,og hafa ítrekað í gegnum árin sagt fólki að leiðn væri lokuð,þó svo að það sé alfarið rangt og heimatilbúin lokun örfárra einstaklinga.
Vonarskarðsleið er lokuð öllum nema gangandi,ástæðan "umhverfisöfgaelítan"vill njóta leiðarinnar í friði fyrir vélknúnum farartækjum,þó svo að gönguleiðrnar og aksturslóðarnir liggi langt frá hvor öðrum og skarist á einum stað,samtímis er elítan búinn að fá leyfi til að byggja skála sitthvoru meginn við skarðið og vegna samninga við VJG geta passað að enginn fari um þetta svæði nema greiða þeirra samtökum aðstöðu eða skálagjald,því lögum um tjöldum hefur verið breytt.
Sömu höfðingjar hafa lagt megna fæð á alla þá sem aka um á breyttum jeppum og kennt þeim um allt sem miður hefur farið í akstri á hálendinu og í útvarpsþætti eftir útvarpsþætti lagt út af því hversu óvandaðir jeppamenn eru,án þess að jeppamenn hafi fengið tækifæri til svara,sami aðili hefur í þætti eftir þætti sett fram kolrangar ásakanir og það þó að hann viti betur,tilgangurinn helgar meðalið,þessi áróðursaðferð kom áróðursmálaráðherra ákveðins ríkis vel og má segja að hann hafi þróað hana manna mest og snýst hún um það að ef ósannindin eru endurtekin nógu oft,fer fólk að trúa því sem sannleika þetta hafa einræðisherrar um allann heim notað með góðum árangri.
Þúsundir Íslendinga eiga ekki þess ekki kost að fara um þessar leiðir í dag og í framtíð ef þetta verður að veruleika,vegna þess að 45 km dagganga er ekki á færi þeirra,Stjórn garðsins hefur á engann hátt komið fram af heilindum í þessu og dregið mjög svo eindregið taum sinna skoðunarbræðra,á kostnað annara,sveitarfélög,útivistarsamtök og aðrir hagsmunaraðilar hunsaðir með öllu og lögboðin réttur þeirra hunsaður.
Í svarbréfi frá Umhverfisstofnun vegna fyrirspurnar Bændablaðsins,varðandi rannsóknir og ástæður fyrirhugaðs 5 ára veiðibanns á svartfugli,kemur fram að "engar rannsóknir" hafi farið fram á stofnstærð eða afkomu,"engar rannsóknir eða talningar" hafi farið fram á varpi eða eggjatöku,bannið væri byggt á huglægu mati starfsmanna,er ekki eitthvað skrítið við þetta.
Það er ansi langur listinn um málin sem þessir aðilar hafa sniðgengið og eða beinlínis rangfært og mín niðurstaða er einföld,því fyrr sem VG og þeirra fylgifiskar er komið frá völdum því betra,þá alla vega er von til þess að setjast að samningum um verndun og varðveislu landsins okkar,þannig að flest allir nema öfasinnar geta sætt sig við.Það væri draumastaðan.